Voor het eerst werd ik er een heel aantal weken geleden mee geconfronteerd. Eigenlijk door een mail van een bedrijf naar aanleiding van een door ons geplaatste bestelling. De levertijd was onzeker gezien het coronavirus dat zich in China voordeed. Op dat moment nog een ver-van-ons-bed-show. We waren vroegtijdig met bestellen dus paniek was er niet direct. Wat ons bezig hield was het nieuws rondom dat vreemde virus, want al snel bleek dat dit virus een enorme impact zou gaan geven. Natuurlijk niet wetende dat in maart/april ook de Rijksoverheid maatregelen op ging leggen in ons eigen land.

Inmiddels missen de kinderen hun vriendjes en zelfs de leraren, omdat ze al drie weken niet naar school kunnen. Wie thuis kan werken, werkt thuis. Een rondje met het hondje krijgt ineens een hele andere dimensie en is één van de hoogtepunten van de dag, omdat je dan even van je eigen erf af kunt. Is er geen noodzaak? Dan blijf je thuis. De wekelijkse boodschappen is er al net zo een… Goh wat een hekel had ik er aan. Nu is het even fijn om in de winkel te lopen en er eventjes uit te zijn. Op afstand een praatje maken en dan toch weer snel naar huis.

De situatie doet een beroep op ons geduld. Immers we kunnen niet anders dan afwachten. Maar ook onze creativiteit wordt geprikkeld. Wat kunnen we beslist niet doen en waar liggen bedrijfsmatig nog mogelijkheden. De afspraken die in onze agenda stonden zijn doorgestreept. We hoeven ineens niet verder te kijken dan van dag tot dag. De planning voor de korte termijn zijn van tafel. Verlangend kijken we nu alweer uit naar de periode wanneer we gewoon als vanouds ons werk en privéleven weer op kunnen pakken. Verlangen naar het leventje waarbij je niet eerst hoeft te denken of iets wel of niet zo verstandig is. Voor nu proberen we het thuis extra gezellig te maken. Elkaar de vrijheid te gunnen binnen de omlijnde regels en een luisterend oor te zijn voor diegene die ons nodig hebben.

Laten we elkaar helpen, daar wat binnen ons vermogen ligt. Dat kan ook met kleine dingen. Laat zien dat je er voor elkaar bent. We hebben elkaar allemaal nodig. We kunnen het samen. Deze crisistijd maakt dat we moeten relativeren en laat ons beseffen wat nou echt de belangrijke dingen in het leven zijn.